Εξωτερικά υπογείου
Ένα μη στεγανοποιημένο υπόγειο δεν νοείται.
Εδώ όμως, πριν αναφερθούμε στους τρόπους στεγανοποίησης, πρέπει να πούμε, ότι ένα μόνον στεγανοποιημένο υπόγειο δεν αποτελεί υποχρεωτικό και κατοικήσιμο χώρο. Η πάντα χαμηλότερη θερμοκρασία των τοιχίων από την θερμοκρασία του αέρα δημιουργεί συμπύκνωση των υδρατμών του κάνοντας το κλίμα του χώρου ακατάλληλο και για κατοίκηση αλλά και για διάφορες άλλες χρήσεις. Η μετατροπή του σε χώρο κατοικήσιμο (γραφείο, Studio, play room, κλπ.) επιτυγχάνεται επενδύοντας την εξωτερική πλευρά του τοιχίου με στεγανά θερμομονωτικά υλικά (πλάκες εξηλασμένης πολυστυρόλης). Η συγκόλληση των πλακών μπορεί να γίνει με κατάλληλες κόλλες. Με την εξωτερική θερμομόνωση αξιοποιείται η θερμοχωρητικότητα του τοιχίου, αλλά συγχρόνως προστατεύεται η όποια στεγανοποίηση από απρόσεκτη βίαιη επιχωμάτωση.
Η αποστράγγιση του τοιχίου γίνεται συχνά με κυψελωτές μεμβράνες (αυγουλιέρες). Κατ’ αρχάς να επισημανθεί εδώ ότι η αυγουλιέρα δεν είναι στεγανοποίηση. Το νερό την διαπερνά ώστε να οδηγηθεί στον αποστραγγιστικό σωλήνα. Αυτό επιτυγχάνετο παλιά με μία στήλη από τσιμεντόλιθους ή με μια ζώνη από σκύρα. Αν απουσιάζει ο αποστραγγιστικός σωλήνας στον πυθμένα του ορύγματος, τότε οδός προς αυτόν, δηλαδή η αυγουλιέρα, δεν έχει κανένα νόημα. Αν ισχυρισθεί κανείς ότι την τοποθετεί για να προστατεύσει την στεγανοποίηση από την επιχωμάτωση, τότε μια εξωτερική θερμομόνωση με θα ήταν προτιμότερη και οικονομικότερη. Διατίθενται πολλά είδη στεγανοποιήσεων. 'Αλλα απαιτούν κάποια εξειδίκευση και άλλα είναι μια απλή επάλειψη.
Μπορούμε να επιλέξουμε μία από τις εξής στεγανοποιήσεις.
1. Στεγανό μπετόν με πρόσμικτο
Το μπετόν να είναι στεγανοποιημένο οπωσδήποτε στην μάζα του με πρόσμικτο στεγανοποιητικό μάζης CA 112.
H συμπύκνωση πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή και η διαβροχή να αρχίζει αμέσως μετά την διάστρωση και να διαρκεί τουλάχιστον 14 ημέρες. Μετά την τελευταία σκυροδέτηση, όλο το μπετόν βρέχεται τέσσερις φορές την ημέρα για τέσσερις μέρες, τρείς φορές την ημέρα για μια εβδομάδα και μια φορά την ημέρα για μια εβδομάδα. Στα τοιχία του υπογείου απαγορεύονται τρυπόξυλα, φελιζόλ ή άλλα υλικά. Εάν τα τοιχία του υπογείου δεν σκυροδετηθούν μαζί με το δάπεδο(κουστούμι) τότε πρέπει να μεσολαβήσει ο ελάχιστος δυνατός χρόνος μεταξύ των σκυροδετήσεων, ενώ το τμήμα που έχει ήδη σκυροδετηθεί πρέπει να βρέχεται συνέχεια. Αρμοί διακοπής σκυροδέτησης: Όταν οι αρμοί αυτοί έχουν προβλεφθεί στην κατασκευή επιβάλλεται η εκ των προτέρων τοποθέτηση στον ξυλότυπο μιας ελαστικής μεμβράνης αρμού.
Επισκευή τυχόν ατελειών του σκυροδέματος και του υποβάθρου του τοιχίου γενικά
Επισκευή τυχόν ατελειών σφραγίζονται με ταχύπηκτο σφραγιστικό τσιμέντο.
Εφαρμογή:
i) Διανοίγουμε την οπή με μορφή κόλουρου κώνου. Διαβρέχουμε την επιφάνεια.
ii) Πλάθουμε την σφραγιστική μάζα πάνω στο μυστρί με νερό και την πιέζουμε 2-3 λεπτά.
iii) Κατασκευή λουκιού (στρογγύλεμα ορθών γωνιών) με RM 205. Το εργαλείο διαμόρφωσης λουκιών είναι μια γυάλινη φιάλη, κρασιού π.χ., διότι δίνει την σωστή ακτίνα (4 cm) στο λούκι και επιτρέπει να εξασκήσουμε πίεση στο κονίαμα, χωρίς αυτό να κολλά πάνω της.
2. Στεγανοποίηση με τσιμεντοειδή επαλειφόμενα στεγανοποιητικά υλικά WP 100 ή WP 101 ή WP 124 (1η λύση)
Ακολουθεί η στεγανοποίηση: με κάποιο απο τα ανωτέρο επαλειφόμενα τσιμεντοειδη υλικά. Διαβρέχουμε την επιφάνεια μέχρι κορεσμού - Περνάμε με βούρτσα το μείγμα του υλικού με βάση της οδηγίες εφαρμογής. Ρίχνουμε πάντα την σκόνη στα υγρά, όχι αντίστροφα. Διαστρώνουμε σε λεπτή στρώση. Το δεύτερο χέρι, διαστρώνεται με τις ίδιες αναλογίες μετά από 2-3 ώρες αφού διαβρέξουμε ελαφρά την επιφάνεια.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΟ ΣΥΝΗΘΕΣ ΛΑΘΟΣ ΣΤΙΣ ΣΤΕΓΑΝΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΥΠΟΓΕΙΩΝ:
Όταν χρησιμοποιούμε ελαστικά στεγανοποιητικά υλικά, όπως π.χ. το WP 124, είτε επειδή φοβόμαστε μελλοντική ρηγμάτωση του υποβάθρου, είτε επειδή το υπόβαθρο είναι ήδη ρηγματωμένο, τότε αυτά παραμένουν ως έχουν δέν ακολουθεί ποτέ τσιμεντοκονία εξομάλυνσης επάνω τους. Αν όμως απαιτείται η γεωμετρική εξομάλυνση του υποβάθρου, τότε η στεγανοποίηση που προηγείται οφείλει να είναι άκαμπτη τσιμεντοειδής, όπως αυτή που επιτυγχάνεται με τα υλικά WP100 (5 bar) και WP101 (13 bar). Ο οικοδομικός κανόνας που ισχύει γενικά, ισχύει και εδώ είναι: Διάστρωση υλικών από το σκληρό στο μαλακό ποτε αντίστροφα.
3. Στεγανοποίηση με επαλειφόμενο ασφαλτικό καουτσούκ Dobau Plast S
Ακολουθούμε και εδώ τις προεργασίες της παραγράφου Α. Σε απορροφητικές και ορυκτές επιφάνειες προηγείται μια προεπάλειψη του Plast S με βούρτσα αραιωμένο με νερό 1:1 ή και περισσότερο. Ακολουθούν δύο ή (σε υψηλές πιέσεις νερού) τρία σκέτα χέρια του υλικού, κατευθείαν από το δοχείο, με βούρτσα, ρολό η εκτόξευση.
